Els ging in 2008 op brugpensioen, na jarenlang in Borgerstein gewerkt te hebben. Ze begon er in 1979 en was maar liefst 15 jaar aandachtsbegeleidster van Kristel, die nu in Park 4 woont. Toen haar zorgende functie stopte, koos Els ervoor om Kristel als vrijwilligster te blijven ondersteunen. “Borgerstein ligt me nauw aan het hart en ik wou ook niet zomaar afscheid nemen van Kristel. Ze heeft echt behoefte aan dat contact, dus kom ik regelmatig langs. Meestal bezoek ik Kristel op haar kamer. Ik neem iets lekkers mee, een hapje en een drankje, en we genieten samen van die momenten. We praten, lachen en hebben het gewoon fijn. Kristel kijkt daar echt naar uit. Ze belt me ook vaak om te vertellen hoe haar dag is geweest. Vier jaar geleden kreeg Kristel kanker. Dat was een moeilijke periode, maar ik heb haar zo goed mogelijk gesteund.” Els hoopt dat meer mensen de stap zetten naar vrijwilligerswerk. “Als je met pensioen bent en je wilt je nog nuttig maken, dan is dit echt de moeite waard. Je hebt tijd, je doet iets waardevols en je krijgt er veel voor terug. Ik kan het iedereen aanraden.” Kristel knikt instemmend en vult aan: “Ik kan Els niet missen.”
